Bogota (begin van de reis)

Hoewel de trip die we gaan maken niet bijzonder lang is, heb ik toch besloten om een klein blogje bij te houden. Altijd leuk om terug te lezen later.. En voor wie het interessant vindt kan ons een beetje volgen zo deze twee weken.

Na maanden terug de tickets geboekt te hebben was dan nu eindelijk het moment aangebroken: Colombia! De dagen voor de vlucht waren erg hectisch. Snel de laatste dingen regelen, spullen in huis halen, hotels en vluchten boeken en het schema vaststellen.. Voor ons allebei was eigenlijk het moment dat we echt konden gaan genieten nadat we de tassen hadden ingecheckt. Ook tijdens de vlucht was het echt relaxed en even bijkomen.

Eenmaal aangekomen in Bogota was het een kwestie van taxi zoeken en naar het hotel. We hadden even oponthoud bij de douane ivm paspoort van Bas. " You were born in Bogota?" Yes.. "Show your colombian passport please". I only have a Dutch passport.. "Colombian passport please". Etc etc... Na uitleg en supervisor erbij gehaald konden we toch door. Dan sta je daar toch wel even stiekem te knijpen. Taxi was verder zo geregeld en 'S avonds in het hotel lekker rustig aan gedaan en vroeg gaan slapen.

Volgende dag hadden we Bogota op het programma staan. Via het hotel hebben we een taxichauffeur geregeld die ons de hele dag eigenlijk van hot naar her heeft gebracht, ideaal! Iets minder ideaal is dat ze in Colombia echt vreselijk slecht Engels spreken. Zelden kom je iemand tegen die een aardig woordje Engels kan. Zo ook de taxichauffeur. Wel onwijs jammer want vaak kunnen zij je een hele hoop info geven over het land/ de stad. Hij kwam echter wel met een app aan waarin hij Spaans sprak en het werd vertaald in Engels. Kwamen soms erg vreemde berichten uit (wat ook weer voor de nodige hilariteit zorgde) maar zo konden we toch aardig met elkaar communiceren.

We hebben die dag de Montserate (berg), de wijk La Candelaria en een aantal museau aangedaan. Heel erg mooi en een prima mix. Grappig is dat Bas om de haverklap wordt aangesproken in rap Spaans. Ook " no hablo Espanol" wil soms niet helpen en praten gewoon door. Dan knik je maar vriendelijk en zegt "si si". Waarop ze ons vervolgens helemaal gek aankijken.. Al met al prima dag gehad en wederom vroeg ons bedje opgezocht (aardig last van het tijdsverschil)